آمادگی برای حوادث طبیعی و غیر طبیعی در پایتخت

 شهریور و مهر ۸۷ .تمرین برقراری ارتباط در شرایط سخت

امروزی تر

حالی به حالی میشوم گاهی به گاهی

او دوست میدارد مرا خواهی نخواهی

وقتی که گرما در پناه اسکناس است

سردی نمی چربد به گرمای نگاهی

روزی فقط یک راه تا او بود اما..

بن بست ها هم میشود گاهی دو راهی

تلفن هم از مد مانده -دیگر این جماعت-

-حتی نمی گیرند ما را اشتباهی.

فکری برایم کرده می گفتم کسی هست.....

......او دوست میدارد مرا خواهی نخواهی......

(اینجا درون تـــــــا کسی امواج کورند-

-لعنت به این فن آوریهای رفاهی)

-----------------------------------------

           بوق و کمی بوق و کمی----اینها دگر چیست!

           در حال حاضر مشترک در دسترس نیست؟

            راننده:سیصد-من:بفرمایید سیصد .

            چک چک ددیم.یان یان کلیک.خطها چه تخمیست.

            حالا اگر رایانه خانه بسته باشد؟

            جان کندم یک پیش فرض احتمالیست

             --------------------------------------------

یک تاکسی تا جای دیگر بار دیگر

در گوش هدفون دارم و در سر کلاهی

تنها پناهم گفتگوهای خیالیست:

او دوست میدارد مرا خواهی نخواهی

اعلان

دوستان عزیزی که علاقمند به تجربه ی جهان زیر آب هستید:

ایمیل یا شماره تلفن خودتون رو به صورت خصوصی برای همین پست

                                   ارسال کنید تا

  شرایط/زمان/مکان برگزاری رو با هم هماهنگ کنیم.

به زودی امکاناتی را برای ثبت نام دورههای آموزشی آغازگر(یک ستاره)

تحت مقررات فدراسون سیمس در همین وبلاگ فراهم میکنم                           

غزل

(برای  آنسوی آب ها و مهران)

مستی نفست شراب دارد

دیدار تو حکم خواب دارد

مهمان نگاهت هر که باشد

 مهمانی آفتاب دارد

خورشید بچرخ تا بچرخد...

...سیاره ی دل.شتاب دارد.

حیرانی جاودانگی عشق

راهیست که پیچ و تاب دارد

از گوشه ی پلک نازکت باز

ما را صله ا ی ثواب دارد

زیر آبی

   

آخرین عکسهایی که از آشیانه ی مرجانی جزیره کیش گرفتم.

چند روزیه  خبر دارم مرجانها زیاد سر حال نیستند.

 

غزل..

حالا چه وقت نوک زدن و دانه چیدن است؟

سهم  تو از کبوتریت پر کشیدن است.

یک جمله گفت گندم داناـ از این قرار...

..."دل خوش کنک".که فکر تو بال پریدن است.

حالا ظهور هر شب مهتاب برکه ای

نقل همان حکایت دام آفریدن است

این از کدام طبع طبیعت سرشته بود؟

محکوم خاک حاکم خنجر کشیدن است؟

گندم٬علف٬تو-و-یا گاو مزرعه

فرقی نمیکند همه حکمش چریدن است.

جای تو خاک نیست به خورشید سر بزن

سهم تو از کبوتریت پر کشیدن است.

(از سکته ها مطلعم)