امروزی تر
او دوست میدارد مرا خواهی نخواهی
وقتی که گرما در پناه اسکناس است
سردی نمی چربد به گرمای نگاهی
روزی فقط یک راه تا او بود اما..
بن بست ها هم میشود گاهی دو راهی
تلفن هم از مد مانده -دیگر این جماعت-
-حتی نمی گیرند ما را اشتباهی.
فکری برایم کرده می گفتم کسی هست.....
......او دوست میدارد مرا خواهی نخواهی......
(اینجا درون تـــــــا کسی امواج کورند-
-لعنت به این فن آوریهای رفاهی)
-----------------------------------------
بوق و کمی بوق و کمی----اینها دگر چیست!
در حال حاضر مشترک در دسترس نیست؟
راننده:سیصد-من:بفرمایید سیصد .
چک چک ددیم.یان یان کلیک.خطها چه تخمیست.
حالا اگر رایانه خانه بسته باشد؟
جان کندم یک پیش فرض احتمالیست
--------------------------------------------
یک تاکسی تا جای دیگر بار دیگر
در گوش هدفون دارم و در سر کلاهی
تنها پناهم گفتگوهای خیالیست:
او دوست میدارد مرا خواهی نخواهی
من این روزها این شکلی ام